Dag 59 naar Azofra en 60 naar Redecilla

2 juli 2017 - Redecilla del Camino, Spanje

Politie op de Camino, temidden van een groepje mensen. Ik dacht aan een ongeluk en wilde er discreet omheen lopen, maar één van  hen wenkte me, ze stond naast een heftig snikkende vrouw. Het bleken Zuid-Koreanen, ze lieten me een foto zien en vroegen of ik de getoonde man, husband van de huilende, herkende. Nu heb ik tot mijn spijt toch al wat moeite met het onderscheiden van Zuid-Koreanen, maar wist bijna zeker dat ik er die dag geen een was tegengekomen. Ik informeerde hoe lang hij al weg was. Het antwoord was: "1 euro, almost 2 euro! Het werd me snel duidelijk dat hier uren bedoeld werden en ik reageerde voorzichtig met: "Oooo My friend  is sometimes 5 euro or more behind me, he will come back", terwijl ik ter illustratie op het pad achter me wees, komt Roel als bij toverslag de hoek om, als een soort wisselgeld. Uhhhhh, afijn ze begrepen me toch al niet helemaal, en ik hoop dat de man terecht is. 

We liepen gisteren op de Rioja baja (de lage). Donkerrode aarde waarop de even rode goddelijke wijn groeit, en natuurlijk passen we ons aan en drinken we de plaatselijke drank, na de wandeling uiteraard. Niet zo moeilijk want in elk klein dorpje is er het pelgrimsmenu, 3 gangen met altijd een fles wijn (prima kwaliteit) voor een tientje. Het was gisteren prima wandelweer, zelfs koud, dankzij de wens van Jo dit keer, en dat schiet lekker op want deze streek biedt nog steeds geen schaduw (vandaar die lekkere wijn). Vandaag begon fris maar vanmiddag werd het steeds warmer en beklommen we de Rioja Alta (de hoge), geen druiven meer maar het begin van de graanschuur van Spanje, nog steeds in terratinten maar nu goudgeel en oker, prachtig maar zwaar om te lopen, toch 25 km gemaakt, en nu in Redecilla de Camino. Morgen wordt het weer warmer, vroeg vertrekken dus.

Foto’s

2 Reacties

  1. Marleen Wijgman:
    2 juli 2017
    ha, ha, haaaaa Wel jammer dat ze niet dezelfde humor hadden!! Groetjes
  2. Nix:
    2 juli 2017
    Op het bord staat 'cul'. Mijn eerste gedachte was ' See you later', maar dat komt waarschijnlijk door jouw verhaal over de Zuid-Koreanen. Gezien het gezichtje wordt natuurlijk het Franse 'doodlopende weg' bedoeld.
    Redecilla, dat is aardig op weg naar Burgos, met zijn kathedraal die er ruim drie eeuwen over deed om te worden wat hij werd. Volgens mij is die kathedraal mede tot stand gekomen dankzij de aflaten, de airmiles van de katholieke kerk. Zelf blijf ik in gedachten nog wat achter, zit nu in Bordeaux op - wat zal het zijn? - zo'n 300 kilometer, de geboorteplaats van de Franse renaissancefilosoof Montaigne waar ik een essay over schrijf. Het onderwerp is liegen. Was ik maar daar, het lijkt mij een prachtige overdenking voor zo'n lange weg.