Dag 79 naar Negreira en 80 naar Vilaserío

28 juli 2017 - Vilaserio, Spanje

Als ik met de bus was gegaan, was ik er al geweest. Heel blij dat ik dat niet heb gedaan, voelde me elke dag een stukje beter, waren het toch afkickverschjjnselen, van de sangria of van het lopen. Had er even niet bij nagedacht dat er weer een paar bergjes zouden liggen tussen Santiago en de oceaan, maar soms kan je ook maar beter niet nadenken. Zo blij omdat deze dagen me weer even het échte Camino-gevoel geven, en de nasmaak van de laatste honderd kilometers circus doen vergeten. Hier is niets meer vernield en smerig, ben ik vandaag slechts 2 pelgrims tegen gekomen onderweg, en laat Galicia zich weer op zijn allermooist zien. Prachtige holle paadjes versierd met gele brem en paarse hei, dansende vlinders, oeroude bomen, de geur van eucalyptusbossen, slaperige kleine dorpjes, adembenemende vergezichten (dankzij die bergen). De vegetatie verandert ook langzaam maar gestaag, zie nu ook palmbomen en agaven. De bus had me niet zo blij kunnen maken. Nu aangeland bij Casa Vella, mooi oud huis met een grote tuin waar een lieve vrouw op leeftijd me met een omhelzing ontvangt, ze verbouwt alle groenten zelf en kookt daar ook nog een lekkere vegetarische maaltijd van voor me, ondertussen lig ik in een stoel dit blog te schrijven. Vervelend hè!

Dat vegetariër zijn is trouwens echt een flinke hindernis aangezien zowel in Frankrijk als in Spanje (en dan heb ik t nog niet eens over België), mensen er vanuit lijken te gaan dat voeding om vlees draait. Als ze dat dan weg moeten laten blijft er in t beste geval wat groente over, maar ook daar zit vaak nog spek of reuzel door. Blijft de ensalada mixta en de tortilla de patata, waarvan de eerste niet voedt en de tweede mijn neus uitkomt. Mijn camino draaide dan ook vaak om de vraag: "Hoe overleef ik als vegetariër?". Heb dan ook vaak niet goed gegeten en probeerde dat wel met vitamines aan te vullen maar dat werkt niet helemaal. Ik ben nu 8,5 kilo afgevallen, kon het wel hebben maar moet binnenkort toch maar eens stoppen. Daarna zou ik dit blog kunnen publiceren als een nieuw dieetboek misschien.

Afgelopen 2 dagen 34 km gelopen, en dat is echt rustig aan. Nog 3 dagen tot de oceaan!

Foto’s

3 Reacties

  1. Marcus:
    28 juli 2017
    Heel mooi dat je dit stuk nog doet. Voor de echte doorbijters.
    Ik doe m'n petje zwierend diep voor je af. Braveu!
  2. Pats:
    28 juli 2017
    Beetje afkicken en toch ook weer niet, heerlijk vooruitzicht op even lekker niets aan het strand ..... en ondertussen gewoon heerlijk genieten van al het moois!
  3. Nix:
    28 juli 2017
    Yo Willy,
    Fijn dat je je stap voor stap weer beter voelt. Sangria is één ding, maar ik denk dat het contrast met je intensieve dagritme de laatste tijd de hoofdmoot is. Enfin, jij mag het zeggen.
    Dat van het vegetarisme rings a bell. Toen ik een halve eeuw geleden (oh my god) als kind aangaf geen vlees meer te willen eten, werd dat in de familie niet in dank ontvangen, om maar een understatement te gebruiken. Het is niet anders, doe wat je doen moet. Liefs, Nick