Rust- en busdag

Onze bonus na 1239 km lopen was de Meseta met de bus te mogen doen. Voelde aanvankelijk toch een beetje raar, we hebben tot daar elke voetstap zelf gezet, van Den Helder tot Burgos. Vandaag zag ik wat ik had gemist: Eindeloos dor, droog, vlak, recht, zelfs druiven willen hier niet groeien, af en toe wat verdord graan. Brandende zon, zonder schaduw, met toch af en toe een korte plensbui. Rode aarde, alsof het verschroeid is. En dit is dan slechts vanuit de bus, ben er zeker van dat de lopende pelgrims nog wat superlatieven hebben. Er stapten er onderweg heel wat in onze bus. Je begrijpt het, had er geen spijt van de Meseta te hebben overgeslagen. Bovendien geeft het ons de kans om misschien zelfs van Santiago  naar Finisterre (einde van de wereld) te lopen. Eerst maar eens afwachten hoe onze lijfjes de nog te overwinnen bergpassen overleven. 

Op de rustdag gisteren in Burgos de kathedraal bezocht, meer museumstuk dan kerk, met een overdaad aan glimmer, werk en kapitaal, waaronder ook heel mooie stukken. Verder heerlijk gegeten in een vegetarisch restaurant, zo af en toe weer eens een volwaardige maaltijd doet me goed. Ik bedenk nu ook dat ik sinds mijn vertrek op 22 april slechts 2 x gekookt heb! Vandaag in Leon de tweede kathedraal, ben er niet in geweest, een toeristisch circus waar je wederom voor moest betalen. Van buiten is hij wel mooi. In plaats daarvan de Basiliek San Isodoro bezocht, mooi en stil. 

Nu twee lastige dagen tegemoet, een staartje van de Meseta voor we de bergen in gaan, die we ws voor het grootste deel naast de autoweg gaan lopen. Verslag volgt later.