Dag 25 en 26 naar La Coquille
21 mei 2017 - La Coquille, Frankrijk
Vandaag zomaar de Dordogne binnen getrokken tijdens onze kruistocht in afritsbroek, deze streek is mij alleen bekend van mensen die ver naar het Zuiden rijden om op vakantie te gaan. Een aardig warme dag, en weer de 30 km gedaan. Gelukkig stukken makkelijker gelopen dan gisteren, het is heel vreemd dat hetzelfde gewicht rugzak toch de ene dag zwaarder voelt dan de andere. Alhoewel, moesten gisteren ons eigen eten meenemen, was zo stom om een bol mozzarella van een pond mee te sjouwen, doe ik niet meer dus, elk grammetje telt als je het zwaar hebt.Twee dagen van 30 km, het kon even niet anders. Gisteren veel regen, voor het eerst een gevoel van afzien, pijn, niet goed geslapen. Kletsnat en geen restaurant te zien. Kwamen langs een grote supermarkt, de Carrefour, daar even naar binnen gevlucht en plaatsgenomen op een tuinameublement in de aanbieding, zachte kussens, met plastic overdekt, de chef vond het goed en kwam zelfs koffie brengen, wat niet zo gebruikelijk is als bij onze AH. We mochten daar ook onze broodjes opeten, schoenen uit en uitdruipend, vriendelijk toegelachen door de winkelende mensen, was leuk. Ik leer de Fransen anders kennen, en heb wat vooroordeeltjes overboord gegooid. Roel was zo happy met zijn nieuwe poncho, dat hij tijdens onze lunch achter de kerk de koeien toezong over zijn nieuwe kledingstuk, had niet in de gaten dat 2 stokoude mensjes stonden te grinniken achter een heg. S'avonds nog even gezellig in de dorpsbar met een boer die net een trap van een koe had gehad en een jongen uit Madagascar. En zo werd die zware dag mooi afgesloten met Franse bartalk en rosé.
Elke dag zie ik het landschap veranderen, de daslook en wilde hyacinten zijn uitgebloeid, de fluitenkruid en vlierbloesem bloeien. Geen koolzaadvelden meer, wel fruitbomen en heel veel water, beekjes naast of over het pad, etangs en watervalletjes, moet vaak plassen van al dat water. Stijgen en dalen doet het ook aldoor. We lopen zo'n 6 tot 8 uur op een dag, en het blijft geweldig. Het is raar, maar er blijft geen tijd over om te lezen, na het lopen douchen en de dagen beschrijven, en dat voelt goed.
Als je het te heftig voelt in je benen, even gaan liggen, rugzak onder je onderrug en benen omhoog.
Ik wens jullie nog veel wandel plezier!!!!! en.....blijf genieten.
Heel veel plezier nog en tot mails. Margriet