Dag 10 en 11 - naar Saint Amand -Montrond
5 mei 2017 - Saint-Amand-Montrond, Frankrijk
Het mag dan anders klinken maar dit is een in verhouding grote stad, inmiddels in het arrondisement centre-Val de Loire, maar het overal kunnen zijn, tijdens het pelgrimeren verdwijnt elk besef van tijd. Wat telt is het weer en de grond, droog of nat, is het aarde, grond of asfalt. Toch is het een aaneenschakeling van avonturen, c'est minuscule mais grand. De dagen zijn al kwijt maar de belevenissen blijven, waren ze nou gisteren of vandaag? Twee dagen van 20 km brengen me op bijna 200 km, 2 dagen in pelgrimsherbergen, mooie ervaringen met veel Nederlanders, het is druk op de Camino. We leren de pelgrims kennen, ze passeren ons en wij hen (voornamelijk dat eerste want wij zijn niet zo snel). Mooie mensen die elkaar toch in de gaten houden, de Belgische Lieve gaat snel voorbij, de BraIliaanse Aquila was zomaar "perdu", iedereen vroeg waar hij was, en plotseling was hij weer terug, gisteravond in onze herberg, en hield hij ons weer wakker met zijn getelefoneer, in Brazilië was het immers dag. Daar was ook zomaar opeens Toos, Roel en ik zeiden het tegelijk, ze heet Lilian maar het was sprekend Toos, uiterlijk, reacties en humor, mooi mens, we noemden haar zo en ze was het. Er was nog mog steeds een veel te lang kanaal du Berry en plotseling een heel lieve bruine hond die met ons mee wou en die we terug moesten sturen, was lastig maar hier hebben we de Dazer moeten gebruiken. En dan het oude vrouwtje dat zich verontschuldigde omdat ze geen offer voor ons pelgrims had, heel bijzonder allemaal. Ondertussen zetten wij de ene stap na de volgende, was het droog en heerlijk lopen, gaat het heel lekker en valt het niet te beschrijven.
Wat een belevenis...
Liefs van mij
Ik geniet dan weer van de verhalen .
Maar het komt wel over.
Wat een belevenis.
Loop en schrijf.
Eet en slaap.
En verder
Niets.
Maar ga vooral door zoals het komt.... dikke knuf
Top dat jullie zo genieten, leuk om jullie verhalen te lezen, beetje jaloers op je maar gelukkig gaat het weer beter met mijn voetjes. Veel wandelplezier en groetjes vanuit het hoge noorden, Margriet