Dag 35 naar La Reole en 36 naar Auros

Vlak nadat we aangekomen zijn op onze bestemming weten we al niet meer waar we ook alweer zijn aangekomen. Het is niet van belang hoe het heet, alles wat ondertussen is en gebeurt is waar het om gaat. Het was niet gemakkelijk vandaag, maar ondertussen zitten we met onze manke poten vanuit het kasteel waar we slapen uit te kijken over Bordeaux, te genieten van de plaatselijke rosé Brondelle. Daar tussenin hebben we vandaag gekozen voor lopen langs de autoweg, met als redenen de peesontsteking aan Roel z'n enkel, de blaren op mijn beide voeten, en hef loslaten van de zolen van mijn beide schoenen (pas verzoold bij Bever gggrrrrr...). De lijdensweg sloeg dus plotseling toe, de autoweg was 10 km korter en geasfalteerd (Jezus had vast ook niet de toeristische route genomen tijdens de kruisiging) en dus....allé! St. Jacques en anderen zorgden voor verlichting: Roel had het meeste pijn, had onderweg al een hotelletje voor m geboekt in Bazas, waar we morgen na "slechts" 10 km aankomen, liepen het huidige dorp binnen en ik liep de fysiotherapeut bijna tegen het lijf, verteld dat Roel eraan kwam, hij werd gemasseerd en getapet, ging naar de apotheek omdat hij stokken wou hebben, die waren er niet maar wel een heel lieve vrouw die zei dat ze hem wel even naar het volgende dorp zou brengen, en hij kwam met stokken terug. Ondertussen bleek ons onderkomen dus een echt kasteel te zijn, van een ex-pelgrim die onderdak biedt aan mede-pelgrims. Morgen een klein stukje, dan een rustdag met een bezoek aan de schoenmaker, en hopen dat we er weer tegen kunnen. Just another day at the Camino.

Gisteren ook al zo'n prachtige ervaring met ons adresje in La Réole, een schat van een mens, Odette, met een heel groot huis en een hart van goud, die volop vertelde en niet meer dan € 10 wilde voor een heerlijk rustige nacht, en dan deed ze ook nog onze was en liep een stuk mee. Haar man was 7 jaar geleden overleden, had in de tuin een waar kunstwerk achtergelaten in de vorm van de gang van Bernadette vanuit Lourdes naar Nevers. Hoe toevallig, de tweede naam van haar kleindochter was Lucia en de derde Jessy!

Nog even een kaars aangestoken voor mijn kinderen, kleinkind en onze voeten, in de zoveelste prachtige eeuwenoude kerk, een vriendelijke en rustgevende.