Havana

2 februari 2020 - Havana, Cuba

Het stortregent in Havana, de straten zijn veranderd in een deltalandschap, en dat betekent dat het tijd is om naar huis te gaan, nou ja, morgen dan. Eergisteravond hier met de bus aangekomen, en het verbaasde me niet eens meer dat Jacob ook op de bus zat te wachten, grappig, elke keer zeggen we “tot ziens” zonder iets te hebben afgesproken of te weten wat onze plannen zijn, en elke keer klopt dat. We hebben nu wel ontdekt dat we ook in hetzelfde vliegtuig terug zitten. Ik woon nu echt middenin het centrum van Havana, op de hoek van de Obispo met de Compostela (jawel hoor), naast de kroeg waar de hele dag live-muziek is, tot een uur of 12 ‘s avonds. Als Havana-expert, ben hier nu voor de 3e keer, kan ik dat natuurlijk hebben, lig te swingen in mijn bed, in gedachten de salsa te oefenen die ik gisteren tijdens de les op de “Casona del Son” heb geleerd. Ik ontmoette daar ook de Noorse Stina, leuke blonde meid van een jaar of 30, we hebben erg genoten van onze salsalessen, en na afloop erg gelachen toen we onze salsa-leraren (we hadden naast elkaar privé-les) lieten zien hoe wild en ongecontroleerd we in Nederland  en Noorwegen dansen. Heerlijk. Daarna met Stina gegeten in een trendy tentje, en de avond besloten met een mojito bij de band in de kroeg van de buren. 

Zulke leuke mensen ontmoet overal, zowel Cubanen als reizigers, om het warm van te krijgen. De Cubanen geven je de eerste keer een hand, de volgende keren een stevige omhelzing met een paar klapzoenen. Kreeg wel eens op straat plotseling een omhelzing dat ik dacht “ok, die zal ik dus wel eerder een hand hebben gegeven”, maar zelfs dat hoeft niet. Open, spontane mensen. In Varadero nam ik afscheid van mijn Canadese vrienden, kreeg van Fernando een cadeautje en Francine begon te huilen. Een leuke avond doorgezakt met de schoonmaakster van mijn casa, Poupi, en 2 andere Canadezen. Veel Canadezen daar, Canada is maar 3 uur vliegen, en het is daar nu -20 C, tja dan zou ik het ook wel weten. Een avond zitten filosoferen met de Nederlandse Kees, die zijn huis verkocht heeft en zijn werk opgezegd, en er nu over denkt om de Camino te gaan lopen, doen Kees!

Vandaag is het liefste jongetje van de wereld jarig, en het is toevallig mijn kleinzoon die 9 jaar is geworden. Heb hem vanmorgen gebeld, als enige deze reis, bellen is erg duur maar hij is onbetaalbaar. Leuk om hem te horen! Lieve Jess, nog maar een keer van harte gefeliciteerd! 

Vanavond zijn we uitgenodigd bij een Salsafeest, heb het nu echt goed te pakken in het salsacircuit, en morgen vliegen om overmorgen thuis te komen. Dit is dus weer even de laatste blog (tot de volgende reis), heb ervan genoten om mijn ervaringen met jullie te kunnen delen, en de lieve reacties, bedankt mooie mensen!

Foto’s

11 Reacties

  1. Lucy Elsinga:
    2 februari 2020
    Geweldig Wil, goeie reis terug! xx
  2. Riena:
    2 februari 2020
    Weer heel leuk om te kezen Willy, goede reis terug en welkom thuis, xxx
  3. Hendri:
    2 februari 2020
    Goeie reis terug en laat maar weten hoe laat je in Den Helder aankomt. Tot dan.
  4. Ruud:
    3 februari 2020
    Wat ben jij nou an het doen Willy, kezen........lekker op ze Cubaans
  5. Willy:
    3 februari 2020
    😜🤣
  6. Roy De Boo:
    3 februari 2020
    Dat was weer een geweldige ervaring! Ik heb van je verhalen genoten en Mia ook.
    Goede thuisreis en hopelijk tot gauw!
  7. Willy:
    3 februari 2020
    Leuk! Nog steeds aan het kamperen? 😘😘
  8. Tineke Schrijver:
    3 februari 2020
    Dankjewel voor alle prachtige verhalen.
    Welkom weer in dit land!
  9. Willy:
    3 februari 2020
    Dank je Tineke😘
  10. Femke:
    3 februari 2020
    Wauw, klinkt heel leuk en bijzonder! Misschien dat ik daar in november heen ga, maar wil eerst jouw verhalen horen! Gefeliciteerd nog met Jessy, ik zat naast hem in de auto toen je belde.
  11. Willy:
    3 februari 2020
    Ahhhh wat leuk! 💋❤️