Dag 45 naar Laàs en 46 naar Saint-Palais
14 juni 2017 - Saint-Palais, Frankrijk
Weer niet helemaal volgens de route, dankzij de gite-problemen, inmiddels leren we wel dat een pelgrim z'n eigen weg maakt. Gisteren was het bloody hot, 34 graden met een gevoelstemperatuur van 41 volgens Roel z'n meteo, die aardig overeenkwam met mijn gevoelstemperatuur. Heb me van boomschaduw naar boomschaduw verplaatst, daarbij liters water slurpend, en soms waren er zelfs heel lang geen bomen. Door oververhitting heb ik ervoor gekozen het laatste stuk over de autoweg te lopen, was wel wat langer maar minder steile klimpartijen, die zijn nl echt slopend. Heb dus mijn eigen route gemaakt maar omdat Roel zich wel netjes eraan hield (moest van Marcus) moest ik toch naar de plek waar we heel aardig opgehaald werden door Guy, die ons 4 km verder naar een heerlijk plekje bracht waar ik mezelf weer terugvond in een ligstoel met een rosé'tje. We komen dichterbij de Pyreneeën en zij bij ons, dat laten ze weten.
Vandaag was een nog warmere dag beloofd, dat viel alles mee, vroeg vertrokken met maar 16 km voor de boeg, er hing een aangename onweersdreiging die zorgde dat de ploert niet volop kon branden. Het bleef droog en lekker gelopen, al om half 1 in Saint-Palais en lekker geluncht op t pleintje onder de plataan. Wel een extra blaar opgelopen door de zware wandeling van gisteren, daarna dus mijn wonden geprikt in het voormalige Franciscanenklooster, nu voor ons pelgrims. We zijn in Baskenland aangekomen en alles werd heel snel anders, de mensen, de taal, het landschap. Wonderlijk en mooi. Een zeer trots en speciaal soort mensen, waarvan eigenlijk niemand de oorsprong kent. Kenmerkend zijn het zwarte haar en de blauwe ogen. Leuk gesprek gehad over religie en spiritualiteit met Catherine, onze hospitalier die zich boeddhist voelt.
Morgen zwaar klimmen en dalen, het wordt nu serieus. Overmorgen in Saint-Jean-Pied-de-Port (de poort naar de pas over de Pyreneeën) mijn 62e verjaardag vieren. Jullie zijn allemaal uitgenodigd, laat ff weten hoe laat je er bent en ik sta bij de poort je op te wachten!
Nick: Het is inderdaad Roncevalles (Roncevaux) van het bekende Roelandslied. Maar de feiten zijn in de eeuwen erna enorm geromantiseerd zodat de nederlaag van een paladijn van Karel de Grote een heroïsche daad van Roland leek. Mengeling van propaganda voor de strijd tegen de heidense Saracenen en gewoon een spannende ridderroman waar de middeleeuwers van smulden. Feit is dat juist Roeland een kopje kleiner werd gemaakt. Het is in 778 n.C gebeurd, maar in de 11e eeuw pas op schrift gesteld. Heden ten dage maken wij het veel bonter met nieuws verdraaien, dus vergeef de vaak onwetende middeleeuwers maar. Wat vooral rest is een heldhaftig verhaal waarvan ik heb genoten toen ik jong was wanneer m'n vader het verhaal onderweg in de Pyreneeën vertelde.
Veel succes vandaag Will, ik blijf meeleven.
Nog één nachtje slapen en dan hiephiep!