Dag 37 naar Bazas

2 juni 2017 - Bazas, Frankrijk

Vijf stokken had Roel verzameld doordat hij a. er 2 wou hebben vanwege zijn enkel en b. zowel Roy als Patricia hun stokken onderweg ergens vergeten waren. Zo gingen we vandaag dus als krakkemikkige bezemwagen de 10 km autoweg naar Bazas overwinnen. Saint Jacques had de weg tamelijk vlak gemaakt, en in ieder geval geasfalteerd. Dit was nodig om de stad Bazas te bereiken, waarvan we onderweg besloten dat hier 3 extra rustdagen nodig waren voor Roel z'n ontsteking, mijn rare blaren en de zolen van mijn schoenen. Beetje wennen, maar volledig in overeenstemming met ons motto dat "de weg ons doel is", die dus even pas op de plaats maakt. Klopte ook helemaal met de schoenmaker die zei dat de lijm minimaal 48 uur drogen moet. Maandag verder dus, als het gaat. Die schoenmaker (cordonnier) bleek 4 km buiten de stad te zitten, mijn slaapplaats ligt in de oude école des garçons, ernaast ligt het kantoor van het plaatselijk culturele centrum, waar Corinne werkt, zij bood spontaan aan me te brengen, zó lief! Ze haalde ook meteen een nieuwe sleutel voor het kantoor bij de schoenmaker, toen we terugkwamen deed ze de sleutel in het slot, hij zat direct muurvast, geen beweging meer mogelijk. Na een half uur peuteren en trekken hebben we t opgegeven, vond t zó vervelend, speciaal nadat ze me zo geholpen had. Roel was van een brace en kousen voorzien, inmiddels was Roy ook in town, hij bood meteen aan om te helpen en wist dmv een klerenhanger de sleutel eruit te krijgen, ik blij dat ik wat terug kon doen. Als pelgrim word je hier werkelijk op handen gedragen en doorgegeven! 

Nu dus in ieder geval tot maandag in Bazas, dan zien we verder. Geen straf, er zijn ergere plaatsen, een mooie oude stad met zelfs een kathedraal. Betekent ook dat we onze lieve leeuw Roy moeten laten gaan en de onstuimige jonge welp Charly ook loslaten, net als Patricia en Jocelyn. Bon camino lieve mensen!  Tot maandag voor de blog!

Foto’s

6 Reacties

  1. Hendri:
    2 juni 2017
    Fijn dat je schoen gemaakt kan worden; en die verplichte rust lijkt me heel belangrijk, voor jouw blaren (moeten wel de kans hebben om een nieuw, sterk huidje te krijgen) en wat ik zo lees over Roel zijn blessure, voor zijn peesblessure helemaal. Ik vind je (en ook jullie) (een) kanjer(s). Ik hoop dat de tijd de wonden heelt en dat jullie dan geheel geheeld weer op pad kunnen . Geniet van de rustdagen; liefs, Hendri.
  2. Femke:
    2 juni 2017
    Geniet van jullie verdiende rust!
    <3
  3. Inge Simao:
    2 juni 2017
    Prettige Pinksteren met de rust en genezing, die jullie nodig hebben samen met vele culinaire hoogstandjes, de cultuur en de natuur in en rond Bazas.
  4. Anneke B:
    3 juni 2017
    Gun jullie voetjes lekker rust. Maandag hopelijk gezond en uitgerust op pad. liefs Anneke
  5. Marcus:
    3 juni 2017
    Ik heb bij Roel al wat geschreven over Johannes de Doper aan wie deze kerk gewijd is (en op de foto in het trumeau staat, tussen de deuren), maar ik vind de doden die ontwaken en uit hun kisten stappen erg leuk gedaan. Een mirakel dat dit timpanum is uit de c. 14e eeuw nog zo goed is na het hugenoten geweld van de 16e eeuw.
  6. Margriet:
    5 juni 2017
    Prachtige foto's van die kathedraal. Met die beelden in mijn hoofd steek ik een kaarsje voor jullie op en wens jullie veel loopplezier.