Havana Vedado

Op doorreis voor 2 nachten weer in Havana, nu in een andere wijk. Vedado wordt van gezegd dat het “upcoming” is. Wat ik zie: straten vol monumentale vervallen panden, ooit gebouwd door de Amerikaanse maffia toen ze Cuba hadden geholpen de Spanjaarden te verjagen, als dank namen ze het toen zelf in bezit, totdat ze bij de revolutie weer verjaagd werden. Het heeft even geduurd voordat Cuba het weer fatsoenlijk kon gaan overschilderen, waar ze nu laagje voor laagje mee bezig zijn, maar nog lang niet klaar mee, denk dat dit het “upcoming” moet zijn. Gelukkig heeft mijn casa al een beurt gehad, en heb ik nu een vierpersoons bed voor mezelf.

De wijk ligt aan de Malecón, de weg langs de Oceaan, die vandaag nogal wild is omdat het flink waait, en de golven over de weg zelfs de auto’s raken. Lekker om weer even de zee te zien. Ben weer flink aan het dwalen geweest, in de stad geholpen door het systeem van de cuadras, de huizenblokken, als een soort kruiswoordpuzzel, de letters en de cijfers kruizen elkaar, ideaal voor een oriëntatiegestoorde, verdwalen lijkt uitgesloten, en is ook niet gelukt. Nu eerst op zoek naar het tweede vegetarische restaurant in Cuba, “Camino al sol”, supergoed geluncht. Toen mezelf door een ei (geel taxigeval) laten vervoeren naar Hotel Nacional, ooit het luxe art deco bolwerk van voornoemde maffia, om me daar in de tuin te laten verwennen met een piña colada. (Goed idee Stephanie). Daarna besloten de wijk te doorkruizen en naar de grote begraafplaats in het midden van de stad te lopen. Aardige tippel en daar aangekomen bleek de Necropolis Cristobal de Colon 5 CUC entree te kosten en nog maar een half uurtje open te zijn. Maar bale ((ok), snap dat Cuba het toeristengeld gebruikt om de huizen te schilderen. En dus nog even tussen de doden gedwaald, wat me altijd veel laat zien over de levenden, en bij “La Milagrosa” (het wonder), een wens gedaan voor de kinderen, zoals me bij de ingang werd aangeraden.

Onderweg nog iets opvallends gezien: een katholieke kerk (op zich al bijzonder want religie werd  verboden door het communisme), waar op de trappen een onthoofd jezusbeeld lag, ernaast een soort houten voodoopop, ws Santeria gerelateerd (oud natuurgeloof dat ook verboden is). Daarna kwam ik langs het “John Lennon park” waar een groepje mensen zat te mediteren. En dat alles in één straatje, zal de relistraat geweest zijn. 

Ik reis en zie veel, de komende week nóg even sneller, wat stadjes bezoeken waar ik elk 2 nachten blijf, te beginnen met Playa Larga.